Niemand kan zich vandaag nogvoorstellen dat scouts niet op zomerkamp zouden gaan…    Nochtans ontwikkelde Baden-Powell in het prille begin van de scoutsbeweging het kamperen niet meteen in zijn scoutsmethode, en dit ondanks het zeer bekende experimentele kamp van Brownsea Island in 1907.

Net zoals in haar vorig cahier over totemisatie, toont Sophie Wittemans aan hoe de stichter ook de kamppraktijk beetje bij beetje ontwikkelt, door een aantal elementen die hij rondom zich observeerde te benutten, om er uiteindelijk een sleutelgegeven van de scoutsmethodiek en het scoutsleven van te maken.

Na een zoektocht naar de bronnen van de kampeerpraktijk bij onder andere de Boys' Brigades, legt Sophie Wittemans in een eerste deelaan de hand van een grondige analyse van de verschillende uitgaven van Scouting for Boys de evolutie van de plaats van het kamp in het scoutsgebeuren bloot,evenals de vele invloeden die Baden-Powell op dit vlak heeft ondergaan.  Ze bekijkt ook  hoe een aantal andere jeugdorganisaties voor de Eerste Wereldoorlog omgingen met camping.

In een tweede deel toont ze aan hoe het scoutskamp geleidelijk aan ook zijn ingang maakt in de Belgische scoutsverenigingen, onder andere via de Camping Club de Belgique en dankzij een aantal pioniers die deze activiteit binnen de jonge scoutsbeweging hebben gepromoot.

Het cahier sluit af met een aantal getuigenissen over hoe de eerste Belgische scoutskampen verliepen.  Het is een cahier dat, zoals het vorige over de totemisatie, zeker een referentie zal worden.